ریشه گرانی بلیت کنسرت ها کجاست؟ - عینک گوچی

به گزارش عینک گوچی، بهای سنگین بلیت کنسرت ها موضوعی نیست که فقط یک عامل خاص داشته باشد.

به گزارش خبرنگار ، آنقدر بلیت ها گران هستند که دیگر طبقه متوسط هم، میلی برای رفتن به اجرای زنده کنسرت ها ندارند. بلیت های ارزان تر فرسنگ ها با استیج فاصله دارند. ارتباط با موسیقی فقط با دانلود و شنیدن آهنگ از سایت های رسمی و غیر رسمی اتفاق می افتد و فقط کسانی که توانایی مالی دارند، می توانند به کنسرت بروند. پیش از این، موضوع کنسرت رایگان بار ها برای تقویت رابطه هنر اول با مخاطب مطرح شده بود.

همایون شجریان از کنسرت خیابانی گفت و محمد معتمدی از طرحی با نام هنر برای همه سخن به میان آورد. معتمدی طرحی ارائه کرد که همه خوانندگان در سال حداقل یک کنسرت رایگان برگزار نمایند که هوادارانشان از دیدن اجرای صحنه موسیقی محروم نشوند؛ اما کنسرت خیابانی بجز چند اجرا در سطح شهر، از حرف و شعار فراتر نرفت و چندان به مرحله عمل نرسید. فقط محمد معتمدی، ماکان بند و شهرام شکوهی کنسرت های بسیار ارزان را که فقط با آن دستمزد نوازنده و اجاره سالن پرداخت می شد، برگزار کردند.

اما بیاییم کمی قیمت بلیت کنسرت را آنالیز کنیم. قیمت ها به طور معمول از 40 یا 50 هزار تومان شروع می گردد و تا مبلغی حدود 300 هزار تومان می رسد. این مبلغ آنجایی وحشتناک تر می گردد که یک شخص بخواهد به همراه خانواده به تماشای اجرای موسیقی برود. یک خانواده 4 نفره بدون در نظر دریافت هزینه خوراک، حمل و نقل و ... باید مبلغی حدود یک تا یک میلیون و 200 هزار تومان برای رفتن به کنسرت پرداخت نمایند. پرداخت این مبلغ با درنظر دریافت شرایط نابسامان مالی، چیزی شبیه یک کابوس است.

اما یک سوال! چرا بلیت کنسرت این قدر گران است؟ موضوع از ابتدای کار یعنی زمانی که یک تهیه نماینده برای اجرای کنسرت کوشش می نماید، شروع می گردد. تهیه نماینده می خواهد برای اجرای صحنه یکی از خوانندگانش، سالنی اجاره کند؛ اجاره سالن ها بسیار بالاست. به تازگی اجاره سالن نیز بیش از گذشته شده است. به طوری که مجمع صنفی تولیدنمایندگان آثار موسیقی و شنیداری با ارسال نامه ای سرگشاده به مدیرعامل برج میلاد تهران ضمن انتقاد از افزایش نرخ اجاره بهای مرکز همایش های این مجموعه، از تحریم برگزاری کنسرت ها در این مکان اطلاع داد.

تولیدنمایندگان آثار موسیقی برج میلاد را تحریم کردند

مجتبی توسل مدیرعامل برج میلاد نیز با اعلام حمایت این مجموعه از موسیقی کلاسیک، فاخر و سنتی گفت: نباید به موسیقی، نگاه تجاری داشت، موسیقی سهم انکارناپذیری در فرهنگ جامعه دارد، بنابراین تخفیف هایی که پیش از این وجود داشته در حال حاضر به صورت هدف مند صرفا در خدمت موسیقی های کلاسیک، فاخر، اصیل ایرانی و برگزارنمایندگانی که نگاه تجاری به هنر موسیقی ندارند، قرار می گیرد.

بی تردید موسیقی اصیل ایرانی و موسیقی کلاسیک احتیاج به حمایت دارند، اما بسیاری از مخاطبان موسیقی، هوادار سبک پاپ هستند. اجاره گران سالن ها، پرداخت دستمزد خواننده و نوازنده تهیه نمایندگان را مجاب می نماید تا برای کسب درآمد بیشتر، بهای بلیت را بالا ببرند. اینگونه بازهم بار گرانی بلیت به دوش مخاطب موسیقی می افتد.

خانه موسیقی به قانون جدید کنسرت ها واکنش نشان داد

برای آگاهی از بهای اجاره سالن به سایت های اجاره سالن مراجعه کردیم و متوجه شدیم، امکان دیدن هزینه اجاره سالن وجود ندارد. نبود شفافیت در بهای اجاره سالن، گویای بسیاری از مسائل در این زمینه است.

محسن رجب پور تهیه نماینده موسیقی در این باره می گوید: بهای اجاره سالن ها بسیار بالاست. با آمدن قانون واریز 10 درصد از درآمد کنسرت به خزانه دولت، تیر خلاصی بر پیکر موسیقی کشور زده شد. در قانون مربوطه آمده است که منظور دریافت 10 درصد از سود حاصل از برگزاری کنسرت نیست؛ این قانون تاکید دارد که از درآمد ناخالص باید 10 درصد مالیات پرداخته گردد. این فاجعه بزرگی است.

قانون اخذ 10 درصد از درآمد کنسرت ها بسیار خام است

یکی از خوانندگان پاپ نیز در این باره گفت: به ما می گویند، چرا کنسرت رایگان برگزار نمی کنید؟ آیا می دانید اجاره سالن، چه هزینه وحشتناکی دارد. چرا آن هایی که می گویند کنسرت رایگان برگزار کنید، سراغ سالن های کنسرت نمی روند و نمی گویند اجاره سالن ها را ارزان تر کنید. برخی ها می گویند در این شرایط مالی، کنسرت هایتان را لغو کنید. اگر کنسرت برگزار نکنیم، با کشور های عقب مانده چه تفاوتی داریم. اگر سینما و موسیقی یک کشور تعطیل گردد، چه چیز از فرهنگ باقی می ماند؟

ظاهراً همه تقصیر در بهای بلیت کنسرت مربوط به خوانندگان و تهیه نمایندگان موسیقی نیست. باید کمی فرایند مالی برگزاری کنسرت اصلاح گردد که بتوان در سالن های اجرای زنده موسیقی، شاهد حضور همه اقشار جامعه بود.